گفتم که فاش میکند از پرده از نشاط اصفهانی غزل 216

1 گفتم که فاش میکند از پرده راز من گفتا نگار پرده در فتنه ساز من

2 گفتم گشاد بستگی کارم از کجاست گفت گره گشاست کف کار ساز من

3 گفتم بعمر کوته من هیچ امید نیست گفتا امیدهاست بزلف دراز من

4 گفتم بکام من شوی ای دوست تا کجا گفتا فزون ز عجز تو، کمتر زنار من

5 گفتم گناهکارم و امیدوار نیز گفتا بفضل و رحمت مسکین نواز من

6 گفتم بدوستی که ندارم ز خصم باک گفتا بیمن همت دشمن گداز من

7 گفتم وصال را نشناسم من از فراق گفتا نظر زهستی خود پوش یا ز من

8 گفتم نشاط بیخود و آشفته است و مست گفتا عبث نبود از او احتراز من