1 ز می توبه کردم ز مستی نکردم نگفتم دگر گِردِ مستان نگردم

2 اگر بوده ام دامن آلوده از می چو بر آبِ رز بود خونی نکردم

3 اگر جرأتی رفت الحمدُلله که با آبِ رز خون مردم نخوردم

4 مرا توبه دادند از می پرستی ازین پس اگر می پرستم نه مردم

5 میِ لعل از آن می خورم تا نسازد به خاکِ زمرّد گیا روی زردم

6 بر احوالِ من هست جایِ ترحّم ولی هر کسی نیست آگه ز دردم

7 نزاری به زاری به زاری نزاری همین است و بس شیوۀ عکس و طردم