نام به بردم شبی روی توام از کمال خجندی غزل 526

1 نام به بردم شبی روی توام آمد به یاد ذکر شب کردم دل از مه با سر زلفت فتاد

2 دیده چون نقش صنوبر بست با خود در خیال قدت آمد پیش چشم و در برابر ایستاد

3 گر نمائی با دو دال زلف وفد چون الف هر کجا در عشق مظلومیت باید از تو داد

4 دور باد از دال زلفت دست ما سودانیان تاکسی انگشت بر حرف نو نتواند نهاد

5 گفته بودی چون کنی یادم شود درد نو کم تا چنین کردم که گفتی آن زیادت شد زیاد

6 بود در عشقت مراد دیده و دل خون شدن هر دو را الحمدلله در کنارست این مراد

7 تا بدوزد با خیالت دیدهٔ گریان کمال یک به یک دوشینه سوزنهای مژگان آب داد