1 به یاد آمدم آن جوانی و ناز که کردیم با دلبران طناز

2 به پایم نهاده بسی سروران سری کاو بدی در جهان سرفراز

3 ز عشق رخم باز نشناختند سران سر ز پای و سر از پای باز

4 اگر جان بدی التماس جهان فدا بود پیشم به هنگام ناز

5 رخی داشتم چون گل اندر چمن قدی داشتم راست چون سرو ناز

6 دو ابرو که بودی چو محراب دل که جانها ببستند در وی نماز

7 دو چشمم به نوعی که نرگس به باغ یقینش به دیدار بودی نیاز

8 دو گیسو که بودی بسان کمند به دستان دو راهم بدی جمله ساز

9 صبا گر گذشتی به راهم دمی به گوشم سخن نرم گفتی به راز

10 دو لب همچو شکّر دو رخ همچو گل به درد دل عاشقان چاره ساز