خاطرم آشفته و جان در ملال از قاسم انوار غزل 417

1 خاطرم آشفته و جان در ملال رو بنما، ای مه فرخنده فال

2 بی تو عجب مضطربم روز و شب! مرغ دلم چند زند پر و بال؟

3 بلبل شوریده دل، افغان مکن موسم هجران شد و آمد وصال

4 وصل بفریاد دل من رسید یافتم از هجر بسی گوشمال

5 گل پس پرده ز همه فارغست بلبل، ازین حال دمی خوش بنال

6 بلبل آشفته، شغب را بمان نوبت حالست، مکن قیل و قال

7 واعظ ما قصه و افسانه گفت خواجه سمینست، نشد در جدال

8 خواجه عزیزست، ولیکن نکرد از طرف تن سوی جان انتقال

9 قاسمی، از عین عیان قصه کن تا بکی اندیشه خواب و خیال؟