ای مسلمانان پشیمانم از اسیری لاهیجی غزل 288

1 ای مسلمانان پشیمانم من از کردار خویش تا چرا دور اوفتادم از دیار و یار خویش

2 من ندانستم که درد هجر تو زینسان بود ورنه هرگز کی جدا گشتی من از دلدار خویش

3 تا چرا زنده بماندم در غم هجران او هر نفس زین حسرت و غم می کنم انکار خویش

4 دل بجان آمد ز دست هجر او ورنه کجا فاش میکردم به پیش هر کسی اسرار خویش

5 ای اسیری گر بمیری در غم هجران یار زنده جاوید گرداند بیک دیدار خویش