1 هرگز نکشیدم آن سر زلف بخم چون دال بدست خویش الا بقلم
2 تا ابروی تو نون و دهانت میم است چشمم ز خیال هر دو باشد پرنم
1 ای روی دردمندان بر خاک آستانت از آب و خاک زآن سو غوغای عاشقانت
2 عرشآشیان همائی ما جمله سایه تو با این صفت چه دانند این مشت استخوانت
1 سری که پیش تو بر آستان خدمت نیست سربست آن که سزاوار تاج عزت نیست
2 به جد و جهد یر کجا شود وصلت که قرب پادشهان جز به سی دولت نیست
1 لعل درخشان نگر غیرت یاقوت ناب لاله سیراب بین پسته سنبل نقاب
2 تا شود از زلف او حجت خوبی تمام خط مسلسل کشید بر ورق آفتاب