هرگز نشدم کام‌ور از مطلوبی از قدسی مشهدی رباعی 576

1 بی تو شب تا روز چون شمعم به چشم تر گذشت اشک دامانم گرفت و آتشم از سر گذشت

2 بر سر راهش ندارم لذتی از انتظار یار پنداری که امروز از ره دیگر گذشت

1 خلاصی‌ام ز کمند تو در ضمیر مباد اگر اسیر تو نبود دلم اسیر مباد

2 نهفته مهر تو در سینه ورنه می‌گفتم چو صبح سینه چاکم رفوپذیر مباد

1 لذت شادی نداند جان چو با غم خو گرفت دشمن عیدست هر دل کو به ماتم خو گرفت

2 دایم از جام بلا زهر هلاهل می‌کشد کی لب عاشق به آب خضر و زمزم خو گرفت؟