محتشم چون عمر صرف خدمت از محتشم کاشانی غزل 587

1 محتشم چون عمر صرف خدمت وی می‌کنی پادشاهی گر نکردی این زمان کی می‌کنی

2 توسن عمر آن جهان‌پیما ستور باد پا یک جهان طی می‌کند چون بادپا هی می‌کنی

3 سختی راه محبت را دلیل این بس که تو در نخستین منزلی هرچند ره طی می‌کنی

4 ساقیا بر ساحل غم مانده‌ام وقتست اگر کشیت ساغر روان در قلزم می می‌کنی

5 سنبل از تاب جمالت می‌نشیند در عرق زلف را هرگه نقاب روی پر خوی می‌کنی

6 آهوان در پایت ای مجنون از آن سر می‌نهند کآشنایی با سگ لیلی پیاپی می‌کنی

7 گفته بودی می‌کنم با محتشم روزی وفا شاه خوبان وعده کردی و وفا کی می‌کنی