زان غنچه‌دهان دلم به از فروغی بسطامی غزل 206

1 زان غنچه‌دهان دلم به تنگ آمد وز دیده سرشک لاله رنگ آمد

2 هر گوشه که گوش دادم از عشقش آواز نی و نوای چنگ آمد

3 بس چنگ زدم به دامن پاکان تا دامن پاک او به چنگ آمد

4 از خانهٔ آن کمان ابرو بود تیری که به سینه بی‌درنگ آمد

5 آهم به دلش نکرد تاثیری فریاد که تیر من به سنگ آمد

6 ساقی به مذاقم از ازل کرده شهدی که مقابل شرنگ آمد

7 چشمش پی صید دل مهیا شد آهو به گرفتن پلنگ آمد

8 جز عاشق پاک دیده نشناسد یاری که به صد هزار رنگ آمد

9 بازیچهٔ آن بت شکر لب شد هر مغبچه‌ای که از فرنگ آمد

10 من بندهٔ خواجه‌ای که در معنی آسوده ز قید صلح و جنگ آمد

11 تا میکده مسکن فروغی شد فارغ ز خیال نام و ننگ آمد