دلم رفت و جان حزین هم نماند از هلالی جغتایی غزل 135

1 دلم رفت و جان حزین هم نماند ز عمر اندکی ماند و این هم نماند

2 سرم خاک آن در شد و زود باشد که گردش بروی زمین هم نماند

3 نشسته بخون مردم چشم، دانم که در خانه مردم نشین هم نماند

4 چه هر دم بناز افگنی چین بر ابرو؟ مناز، ای بت چین، که چین هم نماند

5 گر افتاده خاکساری بمیرد سهی قامت نازنین هم نماند

6 هلالی، اگر نیست حالت چو اول مخور غم، که آخر چنین هم نماند