دلم رفته و گم شد در آن کو مرا از کمال خجندی غزل 30

1 دلم رفته و گم شد در آن کو مرا توان یافت گر اوست دلجو مرا

2 صبا آمد و رفت عقلم به باد ز زلف که آورد این بو مرا

3 رقیبش بدم گفت و دانست راست دریغا ندانست نیکو مرا

4 مرا عاقبت خواهد آن غمزه کشت چنین گر نباشد بکش گو مرا

5 میفکن دگر کشتن من به هجر که بسیار شد منت او مرا

6 چو با من نخواهد که بویش رسد چرا زنده دارد به این بو مرا

7 کمین بنده ماست گفتی کمال کم است این قدر بیش ازین گو مرا