بیچاره دلم که بود از عشق تو مست از ملک خاتون رباعی 41

1 اسباب جهان نیست میسّر دل ما را آخر که کند حل به جهان مشکل ما را

2 بر درد دل خلق جهانی چو طبیبی از لطف دوایی بکن آخر دل ما را

1 بدار ای نازنین یار از جفا دست که بر وصلت نمی باشد مرا دست

2 طبیب من به حالم رحمتی کن که در دردت ندارم بر دوا دست

1 ترک وصل یار گفتن مشکلست درد عشقش را نهفتن مشکلست

2 سهل باشد پیش ما جور رقیب از سر کوی تو رفتن مشکلست