دلم ز خاک ره آن غیرت پری از مشتاق اصفهانی غزل 73

1 دلم ز خاک ره آن غیرت پری برداشت ز دستم این گهر افتاد و گوهری برداشت

2 از آن بداغ جنون سرخوشم که نتواند زمانه از سرم این تاج سروری برداشت

3 فغان ز جنس گساد وفا که می‌یابد ز سود آن نظر از قحط مشتری برداشت

4 ز ترک مهر مه من بخواجه ماند که دست از روش بنده‌پروری برداشت

5 رهین منت دون همتان مشو که بتن ز پیله‌ور نتوان نازجوهری برداشت

6 بتی که چاشنی لطف داشت بیدادش ز ما چه دید که دست از ستمگری برداشت

7 باین خوشم که پس از قتل خویشتن مشتاق که خون ما پی آن ترک لشگری برداشت