ذکر مه کردم شبی روی توام از کمال خجندی غزل 423

1 ذکر مه کردم شبی روی توام آمد باد شب کردم به دل با سر زلفت فتاد

2 به یاد گر نمایی با دو دال زلف قد چون الف هر کجا در عشق مظلومیست یابد از تو داد

3 دور بادا از دو زلفت دست ما سوداییان یا کسی انگشت بر حرف تو نتواند نهاد

4 گفته بودی چون کنی یادم شود درد تو کم تا چنین کردیم گفتی آن زیادت شد زیاد

5 با خیال آنکه دوزد چشم بر رویت کمال یک به یک دوشینه سوزن‌های مژگان آب داد