با سرو قد تو عشق بازیم از جهان ملک خاتون غزل 1091

1 با سرو قد تو عشق بازیم یارب برسد که ما نبازیم

2 گر حکم کنی به جانم ای جان جان را چه محل که سر ببازیم

3 از شوق لبت چو آب حیوان چون نقره به بوته درگدازیم

4 ما را ز غم تو نیست عاری با عشق رخ تو سرفرازیم

5 در شدّت هجر جان بدادیم ما چاره ی وصل چون بسازیم

6 دل همچو کبوترست مسکین مجروح ز چنگ شاهبازیم

7 صبر از دل ما ببرد عشقت با هجر تو بیش از این نسازیم