مرا ز عشق تو صد گونه محنت از هلالی جغتایی غزل 63

1 مرا ز عشق تو صد گونه محنت و المست هزار محنت و با محنتی هزار غمست

2 اگر چه با من مسکین بسی جفا کردی زیاده ساز جفا را، که این هنوز کمست

3 تویی حیات من و من ز فرقتت بیمار بیا، که یک دو سه روزی حیات مغتنمست

4 بیا و بر سر بیمار خود دمی بنشین مرو، که آنچه تمنای تست دم بدمست

5 کرم نمودی و بر جان من جفا کردی ز جانب تو مرا هر چه میرسد کرمست

6 بزیر پای تو افتاد و خاک شد عاشق اگر چه خاک شد، اما هنوز در قدمست

7 هلالی از سر کویت وداع کرد و برفت تو زنده باش، که او را عزیمت عدمست