دلم دارد هوای دام جان از مشتاق اصفهانی غزل 234

1 دلم دارد هوای دام جان هم که بر من باغ تنگ است آشیان هم

2 توام چون دوستی پروا ندارم که گردد دشمن انجم آسمان هم

3 منال ایدل که در دل مهوشان را ندارد ناله تأثیری فغان هم

4 بخونم آن شکارافکن کشیده است که پیدا نیست تیر او کمان هم

5 مشو عاشق اگر خواهی دل و دین که خواهد از کفت رفت این و آنهم

6 بکوی نیستی آسوده ز آنم که پیدا نیست نام از من نشان هم

7 محبت آتشی بر کرده مشتاق که دایم پیر ازو سوزد جوان هم