1 نی مهر دوست دارم ، نی کین دشمنان را یک طور دوست دارم بی مهر و مهربان را

2 غم می کشد عنانم من هم شتاب دارم از هم دعا بگویند یاران شادمان را

3 مستانه گر بتازم، عیبم مکن که شوقش گرمی دهد به مرکب، نرمی دهد عنان را

4 گفتم به گوش توفیق، ای دشمن مروت تا کی فراق خرمن این مور ناتوان را

5 گفتا مروت این است، کز پا در افکنیمش تا آن که جوید از غیر، وز خود نیابد آن را

6 آوارگیست رهبر در وادی محبت توفان بود معلم دریای بی کران را

7 عرفی به گیتی از خلد آمد که باز گردد غافل که تازه پرواز گم سازد آشیان را