عاشقم برخط و خال و رخ مه از اسیری لاهیجی غزل 488

1 عاشقم برخط و خال و رخ مه سیمائی که بیک عشوه فریبد دل صد دانائی

2 هست در گردن جان سلسله زلف کسی که اسیرست بدامش دل هر شیدائی

3 چون توان دید جمال رخش امروز بنقد از پی نسیه چرا منتظر فردائی

4 نکند بار دگر دیده بطوبی نظری گر بجنت بخرامی بچنین بالائی

5 آنچنان واله حسنش شده ام از دل و جان که ندارم بجهان هیچ بخود پروائی

6 هر گدائی که بکوی تو درآید روزی گشت در مملکت هر دو جهان دارائی

7 مائی ما که اسیری بجهان قطره نمود غرقه در بحر شد و هست کنون دریائی