من عاشق و رند و می از ابن یمین فریومدی غزل 222

1 من عاشق و رند و می پرستم سر مست صبوحی الستم

2 ای غره بهوشیاری خویش بگذار نصیحتم که مستم

3 از بند جهان بگشتم آزاد از منت این و آن برستم

4 دل از سر نام و ننگ برخاست تا من بمراد دل نشستم

5 بس حیله و بس بهانه جستم تا از در ننگ توبه جستم

6 چون ابن یمین بسا که گویم زینگونه که رند و می پرستم

7 از پای در آمدم ز مستی ایدوست بیا بگیر دستم