1 جهان بگشتم و آفاق سر بسر دیدم نه مردمم اگر از مردمی اثر دیدم

2 برین صحیفه مینا بخامه خورشید نگاشته سخنی خوش بآب زر دیدم

3 که ای بدولت ده روزه گشته مستظهر مباش غره که از تو بزرگتر دیدم

4 کسیکه تاج بسر داشت بامداد پگاه نماز شام ورا خشت زیر سر دیدم

5 ز روزگار و جهانم همین پسند آمد که زشت و خوب و بد و نیک بر گذر دیدم