من به درد دل خوشم جان مرا از کمال خجندی غزل 516

1 من به درد دل خوشم جان مرا صحت چه سود نوش آنلب در خورست این تشنه را شربت چه سود

2 آروزمند قد و قند ب ر روی ترا سایه طوبی و آب کوثر و جنت چه سود

3 ناز نو سازد مرا به نعمت و ناز جان قسمتی گر نباشد ناز تو از ناز و از نعمت چه سود

4 می کنم درد و بلا را بر دل و جان قسمتی چون مرا این بود از خوان غمت قسمت چه سود

5 گر چه مصروفست همت در طلوع صبح مهر اختری چون نیست در طالع مرا همت چه سود

6 گفته فرمایش زد گر بدت گوید؟ رقیب نیک می فرمایی اما کشتی را لت چه سود

7 چون نداری در خور مخدومیش وجهی کمال روی گرد آلود سودن بر در خدمت چه سود