می دانستم چو روز روشن صنما از مسعود سعد سلمان رباعی 13

1 آن ترجمان غیب و نماینده هنر آن کز گمان خلق مر او را بود خبر

2 آن زرد چهره که کند روی دوست سرخ شخصی نه جانور برود همچو جانور

1 طاهر ثقت الملک سپهر است و جهانست نه راست نگفتم که نه اینست و نه آنست

2 نی نی نه سپهر است که خورشید سپهر است نی نی نه جهانست که اقبال جهانست

1 ز بار نامه دولت بزرگی آمد سود بدین بشارت فرخنده شاد باید بود

2 نمونه ای ز جلالت به دهر پیدا شد ستاره ای ز سعادت به خلق روی نمود