شنیدم فریدون با فر و هوش از حزین لاهیجی مثنوی 15

1 شنیدم فریدون با فر و هوش نیاسود چشمش، شب از درد گوش

2 به خاصان چنین گفت در بامداد که امشب سزای مرا، گوش داد

3 همانا که نالیده باشد ز درد ضعیفیّ و نشنیده این خفته مرد

4 چو غفلت ز مظلوم ورزید گوش مرا دوش این درد، مالیدگوش