آوازهٔ حسنت از جهان می‌شنوم از عراقی رباعی 112

1 راحت سر مردمی ندارد دولت دل همدمی ندارد

2 ز احسان زمانه دیده بردوز کو دیدهٔ مردمی ندارد

1 بیا، کاین دل سر هجران ندارد بجز وصلت دگر درمان ندارد

2 به وصل خود دلم را شاد گردان که خسته طاقت هجران ندارد

1 خرم تن آن کس که دل ریش ندارد و اندیشهٔ یار ستم‌اندیش ندارد

2 گویند رقیبان که ندارد سر تو یار سلطان چه عجب گر سر درویش ندارد؟