من وز هجر مهی ناله از امیرعلیشیر نوایی غزل 46

1 من وز هجر مهی ناله و فغان هر شب فغان و ناله رساندن بآسمان هر شب

2 ز عشق تازه جوانی بگو چه گشت رسید هزار جور باین پیر ناتوان هر شب

3 پی نظاره به کنجی نهان شوم که رود ز بزم شه به سوی خانه آن خوان هر شب

4 به کوی او من و او هم به کوی دلبر خویش ازو نهان من و او هم ز وی نهان هر شب

5 زمان زمان فکنم خویش را به کویش لیک سگان برون فکنندم کشان کشان هر شب

6 حریف بزم تو خاصان مرا بس اینکه نهم سر نیاز بر آن خاک آستان هر شب

7 بکوی او که هزاران بلاست ای فانی نگفته ترک سر و جان مشو روان هر شب