1 مهر رخسار تو دارم که جفای تو کشم لطف بالای تو بینم که بلای تو کشم
2 بر زمین پای تو حیف است امان ده که نخست پرده دیده و دل در ته پای تو کشم
3 تنم از ضعف چو مویی شد و خواهم به غلط هر دمش در شکن زلف دوتای تو کشم
4 تا نیابد به تو کس راه اگر بتوانم سوری از کوه بلا گرد سرای تو کشم
5 حلقه دم سگانت به من ارزانی باد تا که در گردن جان طوق وفای تو کشم
6 چون نهی رو به جدایی ز قفا زلف کشان من به هر گام صد افغان ز قفای تو کشم
7 گفته ای چند کشی رنج و غم من جامی هیچ غم نیست ز رنجی که برای تو کشم
دیدگاهها **