1 مرا رنج بسیار و کم روزگار بشادی کسم نیست آموزگار

2 نه هستند یاران من مهربان نه هستند خویشان من سازگار

3 زمانی همی نالم از یار بد زمنی ز رنج و بد روزگار

4 شود نیک روز بد از یار نیک مرا بدتر از روزگار است یار

5 مرا دل فکار است دائم ز دوست ز دشمن بود هر کسی دلفکار

6 اگر دشمن و دوست یکسان بو چه دوست و چه دشمن چه خرما چه خار

7 از آن دشمنی کو بود دور دست تواند رهاندن بدستان و چار

8 چگونه تواند ز دشمن گریخت کسی کش بود دشمن اندرکنار

9 ایا عاشقی بی دل و بی روان گهی گرم خوار و گهی سوگوار

10 چه نالی چو رعد و چه گریی چو ابر چه گوئی تو چندین چه پیچی چو مار

11 همیشه ز دل نالی و دیده هیچ که دارند جان گرامیت خوار

12 که دید این رخ یار پیمان شکن برفت از پی یار بی زینهار