بتی دارم که دل دیوانهٔ از حزین لاهیجی غزل 298

1 بتی دارم که دل دیوانهٔ اوست خراب جلوهٔ مستانهٔ اوست

2 کند سوسن به شکرش، تر زبانی لب هر غنچه در افسانهٔ اوست

3 سر و کارم بود با شعله خویی دل گرم من آتشخانهٔ اوست

4 نمی دانم به محفل این چه شمعیست که جان قدسیان پروانهٔ اوست

5 نشان ز آن یار هر جایی چه جویی؟ دل هر ذره ای کاشانهٔ اوست

6 اگر میخوارهای از عشق مگسل محبت ساقی پیمانهٔ اوست

7 حیات من بود در دست ساقی شراب خضر، در پیمانهٔ اوست

8 حزین ازکوی معماران گل نیست خرابات محبّت خانهٔ اوست