ابن حسام خوسفی

نگاری دلبری دارم چو از ابن حسام خوسفی غزل 104

غزل 104 ام از 281 غزلیات

خانه / ابن حسام خوسفی / غزلیات ابن حسام خوسفی / غزل شماره 104

1 نگاری دلبری دارم چو زلف خود ز من سرکش به جان قربان شدم او را نمیگیرد دلم ترکش

2 ز حد بگذشت مشتاقی به جام باده ی باقی لبالب کن قدح ساقی به یاد لعل او درکش

3 بر آن سرو سیم اندام اگر در بر کشی روزی نه قد سرو دلجو جو و نه ناز صنوبر کش

4 گر آن آیینه روی از روی مهرت روی بنماید نه روی ملک دارا بین و نه حکم سکندر کش

5 برو ای زاهد خودبین مه دایم عیب می بینی قلم در حرف رندان پریشان قلندر کش

6 بزن چرخی و زین چنبر برون نه پای همت را کزین بیرون بنه پای و قلم در چرخ و چنبر کش

7 ترا ابن حسام اول چو در کوی نکونامی نشد ممکن گذر کردن به بدنامی علم در کش

ابن حسام خوسفی

شعر شعر کهن غزل ابن حسام خوسفی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از ابن حسام خوسفی

1 دلم فدای تو باد ای نسیم عنبر بیز به دستگیری افتاده ای چو من برخیز

2 چنین که چشم تو هر گوشه ای کمین دارد چگونه دل بنشیند به گوشه ی پرهیز

1 بر گل ترا که گفت ز سنبل برار خط وز مشک ناب بر ورق گل نگار خط

2 بی خط به بندگی تو اقرار کرده ایم آخر چه حاجتست خدا را میار خط

1 ما وصال تو به زاری و دعا می‌طلبیم دردمندیم و ز لعل تو دوا می‌طلبیم

2 همچو حجّاج به احرام درت بسته میان کعبهٔ کوی تو از راه صفا می‌طلبیم

شاعر شعر نگاری دلبری دارم چو زلف خود ز من سرکش ابن حسام خوسفی می باشد.

این شعر در قرن 9 سروده شده است.

قالب شعر نگاری دلبری دارم چو زلف خود ز من سرکش غزل است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی است.

شعربعدی

281 / 104

شعرقبلی

بنر