مطول قصه‌ای از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 18

1 مطول قصه‌ای دارم که گر خواهم بیان کردن به صد طومار و صد دفتر نشاید شرح آن کردن

2 به معنی صورتی امشب نمودی روی و این صورت نمی‌یارم عیان گفتن نمی‌شاید نهان کردن

3 من این صورت کجا گویم من این معنی کرا گویم؟ کز اینها نیست این صورت که پیدا می‌توان کردن

4 دل من رفت و من دست از غم دل می‌زنم بر سر چرا تن می‌زنم؟ باید مرا تدبیر جان کردن

5 مرا یاری درونی نیست غیر از اشک و، من او را به جست و جوی این حالت نمی‌یارم روان کردن

6 به مهر روی او با صبح خواهم همنفس بودن به بوی زلف او بر باد خواهم جان فشان کردن