در دیده ز تو ابر بهاری دارم از جامی رباعی 35

1 شاه با وی گفت کای جان پدر شمع بزم افروز ایوان پدر

2 دیده اقبال من روشن به توست عرصه آمال من گلشن به توست

1 قبله همت خدای شناس هست بر نعمت خدای سپاس

2 خاصه بر نعمتی که دیر بقاست در جهان تا جهان به جاست به جاست

1 از شه یونان حکیم تیزهوش کرد چون افسانه فرزند گوش

2 گفت شاها هر که او شهوت نراند در غم محرومی از فرزند ماند