شخصی دارم دلی از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 848

1 ای مرا کرده مشوّش زلفت وی ز گل ساخته مفرش زلفت

2 تا که در خسته دل ما پیوست نیست خالی ز کشاکش زلفت

1 در عشق تو دل بجان همی کوشد عاجز شد و همچنان همی کوشد

2 در سنبل تا بهار می پیچد با نرگس دلستان همی کوشد

1 از هر چه بدو میل دل غافل ماست جز حیرت و حسرت چه دگر حاصل ماست؟

2 سبحان الله همه خوشیهای جهان گویی که ز بهر ناخوشی دل ماست