اسبی دارم که از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 67

1 اسبی دارم که هرگز ایزد قانع ترازو نیافریند

2 تا روز ز عشق جو همه شب از خرمن ماه خوشه چیند

3 با حشر فکند دیدن جو دانه که درین جهان نبیند

4 گفتند که جو نماند وزین غم میخواست که تعزیت گزیند

5 پوشید پلاس و پاره یی کاه میخواهد تا درو نشیند