1 گلی دارم ز رنگ و بو برهنه سهی سروی چو آب جو برهنه

2 ز هندوزادگان طفلی که باشد دوان چون شعله بر هر سو برهنه

3 چو حرف دوستان سبز ملیحی ولی چون طعنه ی بدگو برهنه

4 چو شاخ سوسنش اندام عریان چو ساق سنبلش بازو برهنه

5 به صد پرده نهان از شرم او گل چو آیینه ولی خود، رو برهنه

6 چو جوگی، شعله ی آتش نشسته به خاکستر ز عشق او برهنه

7 ز آب جلوه اش تا بگذرد کبک دو پا را کرده تا زانو برهنه

8 سلیم از دل برون کن خار حسرت که آمد یار و پای او برهنه