دارم نگار سنگدل سیم سینه‌ای از قاآنی غزل 76

1 دارم نگار سنگدل سیم سینه‌ای کز فرط مهر او به دلم نیست کینه‌ای

2 او همچو کعبه ساکن و خلقی بسان حاج احرام بسته سوی وی از هر مدینه‌ای

3 چون زلف عنبرین که بود زیب گردنش در شهر کس‌ نشان ندهد عنبرینه‌ای

4 ران پلنگ طعمهٔ من بود و همچو مرغ از ضعف عشق قانعم اکنون به چینه‌ای