حدم آن کس زند که بادم داد از قاسم انوار غزل 230

1 حدم آن کس زند که بادم داد باده جام دل گشادم داد

2 بهر دفع خمار و رنجوری جام در مبداء و معادم داد

3 گفتمش : تایبم، ننوشم می حیله کردم ولیک بادم داد

4 مستی و عاشقی و مستوری جودت عشق در نهادم داد

5 چون مرا زاهد و مسلمان دید سجده سهو را بیادم داد

6 جمله را داد هر چه لایق اوست سلطنت را به نوع آدم داد

7 هر چه دادند جان قاسم را دولت عشق مستزادم داد