1 دوش آرزونی شکسته بودم با زلف کجش نشسته بودم

2 پیوند به آن طناب کرده از رشته جان گسسته بودم

3 دست من و زلف یار حاشا بر خویش دروغ بسته بودم

4 خوش بود دلم به ناز آن چشم از غمزه اگرچه خسته بودک

5 تا بر کف پاش مالم این روی صد باره به اشک شسته بودم

6 از آتش هجر چشم به دور آن شب چو سپند جسته بودم

7 فی الجمله به دولت رخ دوست از ننگ کمال رسته بودم