دستم ز غمت نگار بگرفت از جهان ملک خاتون غزل 365

1 دستم ز غمت نگار بگرفت از دیده و ره گذار بگرفت

2 مهجور دو دیده ی جهان بین بی دیدن تو غبار بگرفت

3 مهر رخ تو در این دل من ای دیده به روزگار بگرفت

4 ناخورده شرابی از لبانت از چشم توام خمار بگرفت

5 ناچیده گلی ز باغ وصلت سرتاسر دیده خار بگرفت

6 دل رفت و دو دست شوق بر سر شست سر زلف یار بگرفت

7 از عشق جهان فغان برآورد وز نام تو افتخار بگرفت