باز در عشق یکی دل به غلامی از کمال خجندی غزل 689

1 باز در عشق یکی دل به غلامی دادم خواجه را گو که بیاید به مبارکبادم

2 بنده را از تو چه جای گله، آزادیهاست هست جای گله وقتی که کنی آزادم

3 تو چه شاخ گلی و بی تو مرا رخ شده زرد منم آن برگ که از شاخ جدا افتادم

4 بر فلک ناله من گوش ملایک کر ساخت آه اگر در دل شبها شنوی فریادم

5 از می عشق تو ساقی قدحی داد مرا که می خلد و لب حور برفت از بادم

6 با تو بنیاد نهم باتز طرب خانه عشق طاق ابروی تو گر بر نکنه بنیادم

7 الف قد تو آن روز برد راه کمال که به مکتب الف و بی بنوشت استادم