1 بوصل اندرون یافتم کام خویش رهاندم ز دام غم اندام خویش

2 نشستم چنان چون همی خواستم به آرام دل با دلارام خویش

3 نمودم بدو روی گلرنگ خویش نمود او بمن روی گلفام خویش

4 ایا کام من دیدن روی تو همی یابم از روی تو کام خویش

5 دل از دام هجر تو کردم رها کشیدم ترا شاد در دام خویش

6 ازین خوبتر چون بود روزگار که دیدم جهان زیر صمصمام خویش

7 بزیر زمین برد بدخواه را برآورد بر آسمان نام خویش

8 بهنگام خویش آنچه من کرده ام نکرده است خسرو بهنگام خویش