آن شد که دلم ز طبع چون آتش و از مجد همگر رباعی 34

1 آن شد که دلم ز طبع چون آتش و آب می ریخت ز دیده چون در خوشاب

2 عشقی و جوانی و دل و کامی بود وین هر سه دگر بار نبینیم به خواب