1 دیگر نخوانم جان تورا زیرا که از جان خوشتری از حسن خوبان نشمرم حسنت که ایشان خوشتری

2 تشبیه رویت کردمی در حسن هر باری به مه چون نیک وا دیدم بسی از ماه تابان خوشتری

3 در بوستان گل دیده‌ام سنبل بسی بوییده‌ام از رو و مو ای خوش پسرهم زین و هم زان خوشتری

4 چون زلف عنبربار خود داری پریشان کار من لیکن چو از باد صبا گردد پریشان خوشتری

5 از ناز چون بر رهگذر قصد خرامیدن کنی هر کس که بیند گویدت سرو خرامان خوشتری

6 هشیار خوبی ای پسر می نوش می‌کن زان سبب کز باده چون از باد سرو افتان و خیزان خوشتری

7 چون بلبل گلزار حسنی ای همام خسته دل در مدح گلزار رخش دایم سرایان خوشتری