قندست ندانم دهن تنگ فلانی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 قندست ندانم دهن تنگ فلانی یا خود شکرست آن شکرستان، نه دهانی
2 چندین شکر اندر دهنی نادره گنجد وین نادره بین کز دهنش نیست نشانی
3 بر سینه هر دل که زند جان نبرد زان نوکِ مژه‌ی تیزتر از نوک سنانی
4 بر سرو مه آورده که این کیست جمالی بر موی کمر بسته که این چیست میانی
5 در ملک به هر شهر در افکنده خروشی در شهر به هر کوچه در افکنده فغانی
6 گر پرده بر اندازد و طلعت بنماید فریاد برآرند به یک بار جهانی
7 گفتم بنمایم نظری سر بنهادم در پهلویِ هر سود نهاده‌ست زیانی
8 تاوان نتوان خواستن از خونِ نزاری آنجا که نیرزد سرِ صد خواجه به نانی