در این صحرا به گوشم شور از جویای تبریزی غزل 478

1 در این صحرا به گوشم شور محزونی نمی‌آید صدای شیون زنجیر مجنونی نمی‌آید

2 شهادتگاه ما را کار هرکس نیست پی بردن که چون نقش نگین از زخم ما خونی نمی‌آید

3 ترا در همسرانت سرکشی چون شعله می‌زیبد بلی این شیوه از هر جامه گلگونی نمی‌آید

4 تو وسعت مشربی را بسته‌ای گویا به خود زاهد کز این دامان صحرا بوی مجنونی نمی‌آید

5 صدای نالهٔ زنجیر دارد ریزش اشکم چو من دیوانه‌ای جویا ز هامونی نمی‌آید