به دوران وصالت غم ندارم از جهان ملک خاتون غزل 975

1 به دوران وصالت غم ندارم به ریش هجر تو مرهم ندارم

2 مسلمانان به درد روز هجران گرفتارم ولی همدم ندارم

3 که گوید حال زارم با تو هم باد که در عالم جز او محرم ندارم

4 چنان مستغرق دریای عشقم که من پروای خود یک دم ندارم

5 نه آن سودا که بود اندر سر ما به جان تو که آن هم کم ندارم

6 به دستم گر فتد خاکی ز کویت به دل یادی ز جام جم ندارم

7 به عشقش گر جهان بر من سرآید ندانی که غمی زان هم ندارم