1 شکرها میکنم در این ایام که تهیدست گشته ام چو چنار

2 ز آنکه چون گل اگر زرم بودی دست گیتی مرا نهادی خار

3 بستدندی بصد شکنجه و چوب بقیاس جماعت زر دارد

4 من چنین گشتمی که اکنونم مفلس و با هزار عیب و عوار

5 شکر ایزد بر آن همیگویم که درین فترت و تغلب کار

6 گرچه اندک بضاعتم باری سودم آمد شکنجه بسیار