1 ندیدم دشمنان گشته حبیبان فغان از گل دریغ از عندلیبان

2 نه چندانم کشد هجران احباب که اندر وصل غوغای رقیبان

3 تو با اغیار چون بادام توام چو پسته چاک شد ما را گریبان

4 لب شکرفروشت خان یغماست همه در کام ما از بی نصیبان

5 تو سرگرم تماشائی عزیزا چو یوسف مانده ای در چنگ ذئبان

6 حدیث عشق از مطرب کنم گوش اگر صد خطبه خوانند این خطیبان

7 تو خون آشنایان خورده چون آب چه غم داری زقتل این غریبان

8 حکیم از نقطه موهوم غافل لبت آموخت لبی بر لبیبان

9 مرا تا عشق استاد سخن شد فرامش کرده ام درس ادیبان

10 علاج ماست وصل آشفته ورنه شکیبا کی شوند این ناشکیبان

11 مگو جز با علی و آل او درد شفا رنجور جوید از طبیبان