چنین نگار ندیدم به هیچ از فروغی بسطامی غزل 489

1 چنین نگار ندیدم به هیچ ایوانی چنین بهار نیاید به هیچ بستانی

2 شکست و بست، دل و دست شه سواران را چنین سوار نیاید به هیچ میدانی

3 هنوز بر سر من زین شراب مستی‌هاست چنین قدح نکشیدم به هیچ دورانی

4 متاع مهر و وفا را نمی‌خرند به هیچ چنین متاع ندیدم به هیچ دکانی

5 دل شکستهٔ ما را نمی‌توان بستن مگر به تار سر زلف عنبرافشانی

6 چگونه جمع کنم این دل پریشان را گرم مدد نکند طرهٔ پریشانی

7 کنون به چارهٔ رنجور خویش کوشش کن نه آن زمان که بکوشی و چاره نتوانی

8 به ابروان ز تکبر هزار چنین زده‌ای مگر که حاجب قصر جلال خاقانی

9 ستوده ناصردین شه نصیر دولت و دین که چشم چرخ شبیهش ندیده سلطانی

10 قدر ورای هوایش نخوانده طوماری قضا خلاف رضایش نداده فرمانی

11 فروغی از نظر پادشاه روی زمین بر آسمان سخن آفتاب تابانی